Kanjers in de klas

In iedere klas zitten leerlingen die als kanjers bestempeld kunnen worden. Ze doen iets goeds, ze doen iets geweldigs of soms gewoon omdat ze leuk gekleed zijn. Leerkrachten maken onderscheid in kinderen. Als ervaringsdeskundige (ik kom veel in het onderwijs) weet ik dat als geen ander. Leerkrachten hebben niet alle kinderen even lief en leerkrachten kunnen inderdaad de pik hebben op bepaalde kinderen.

Dat is niet erg, dat is ook geen tekortkoming van de leerkracht. Dat is menselijk. Maar als leerkrachten hier teveel in meegaan en te weinig aan doen, wordt het onprofessioneel. Dan komen er mankementen naar boven, net als bij een oude auto.

De leerling krijgt in de gaten dat de meester of juf hem niet ziet zitten. De leerling wordt verdrietig en de ouders, die de leerling natuurlijk helemaal hebben uitgehoord, maken het nog een stapje erger. Ze worden ziedend en gaan verhaal halen bij de leerkracht. Maar wat kan de leerkracht zeggen? De leerkracht is gewoon een mens. En net als dat de ouders van de ongeliefde leerling voorkeuren hebben, heeft de leerkracht dan ook. De leerkracht kan niet zeggen: “Dat klopt, uw kind is inderdaad niet mijn favoriet. Sterker nog, ik walg van uw kind. Van zijn continue snotneuzen, van zijn achterlijke kleding. Het lijkt wel of jullie hem uit een dierentuin hebben weggehaald.”

Als de leerkracht dat zegt is het klaar voor de leerkracht en dat wil de leerkracht niet.

Dus wat dan?

Gedogen. Leerkrachten gedogen kinderen die niet populair zijn. Ze geven ze minder aandacht dan hun kanjers. De leuke bezigheden in de klas, zoals een kopje thee halen, kopieerwerk of uitdeelwerk, wordt nimmer uitbesteed aan deze ongeliefde leerling. Die mag hooguit het lokaal vegen als de rest naar buiten is.

Herkenbaar?

De hierboven beschreven situatie zal veel ouders bekend in de oren klinken. Veel ouders hebben het idee dat de leerkracht het niet zo heeft getroffen met hun kind, of andersom. En veel ouders kijken dan ook niet verder dan hun neus lang is. Ze stapelen alle afwijzingen en negatieve dingen van de leerkracht op en de bom ontploft op een dag. Dan gaan ze boos, stampvoetend, naar de directeur en schreeuwen ze het uit: “De juf heeft een hekel aan onze zoon!”

En dan mag de directeur het oplossen.

Hoe kunnen ouders hier anders mee omgaan? Het is belangrijk om een aantal punten in acht te nemen voor een goed verloop van zaken. Uw kind is een kanjer, dat staat buiten kijf. Maar hoe is dat te zien? Is het zichtbaar voor anderen of zijn er zaken aan uw kind die u zelf ook wel vervelend vindt? Wees eerlijk, ga nu niet eigenschappen onder het tapijt vegen.

Wat zijn de rottigheden van uw kind? Soms ze eens op en u zal zien dat u een hele lijst heeft van punten waar u aan kunt werken. Door anders om te gaan met de mensen om u heen, kunt u de kanjer in uw kind naar boven halen.

Wees eerlijk, vertel uw kind dat zijn of haar gedrag ook bepalend is voor hoe er naar hem of haar gekeken wordt, maar vertel ook dat uw kind zelf de sleutels in handen heeft om er verandering in aan te brengen. Want als uw kind eenmaal de kanjer in zichzelf heeft ontdekt, zal hij een stuk lekkerder in zijn vel komen te zitten. En dat is toch waar we het voor doen?