Hoewel de beste man het niet getroffen heeft met zijn naam, ben ik een grote fan van Berthold Gunster, de man achter het omdenken. De website www.ja-maar.nl is van zijn hand en daarin verspreid hij zijn woord.
Kort gezegd: ja maar, betekent beren op de weg zien. Denken in problemen. Door die problemen om te denken, kun je er veel meer mee bereiken en op een creatieve wijze tot oplossingen komen.
Berthold Gunster. Ik leerde de man met de fluwelen stem kennen tijdens de ochtend. Hij had een vaste rubriek in de Goedemorgenshow van Q-music, ten tijde van Kristel van Eijk, Jeroen Kijk in de Vegte en Jasper de Vries. Toen het programma werd overgenomen door twee nieuwe, jonge dj’s, werd Gunster in stilte van het radiostation geveegd. Ik vermoed dat hij te zweverig was voor de twee jonge honden.
Desondanks was ik fan en ben ik Gunster blijven volgen.
Ik las zijn boeken, ging naar zijn lezingen, bezocht zijn website en begon ook om te denken. Omdenken is iets prettigs, het is prachtig en het werkt.
Ik kom vaak beren op de weg tegen. Niet die van mijzelf, maar van ouders en leerkrachten. Als ik met oplossingen kom om de kanjers in hun kinderen of leerlingen te zien, volgt er altijd een ‘ja maar’, en dan aangevuld met ‘ja, maar dat past toch helemaal niet bij me?’ of ‘ja, maar daar heb ik toch geen tijd voor?’.
Het gaat maar door met die beren. Ik kan er een circus mee vullen. Niet dat ik dat ga doen.
Omdenken betekent dat je de kracht van een oplossing zoekt, door de beren op de weg naar je hand te zetten. Praat met de beren, geef ze wat te eten, aai ze over hun bol en geef ze – als je durft – een knuffel. Je komt er dan veel beter uit.
‘Ja, maar ik heb er geen tijd voor’ wordt dan ‘Ja, daar moet ik tijd voor zien te maken’ en ‘ja, maar dat past toch helemaal niet bij me’ verandert naar ‘Ja, dat zou ik een kans kunnen geven.’
Kinderen zijn daar veel makkelijker in.
Kinderen zien, en dat vind ik zo leuk aan kinderen, bijna nooit een probleem. Zelfs niet de kinderen die er midden in zitten. Ze zien altijd oplossingen en hun glas is altijd halfvol. De positieve kracht van kinderen geeft mij inspiratie om mijn trainingen te geven en ik vermoed dat Gunster zijn positieve ideeën ook aan kinderen te danken heeft. Het kunnen zijn eigen kinderen zijn, of iets uit zijn jeugd.
Hoe dan ook: omdenken is een sport. Het is iets dat je je aan moet leren. Je moet er tijd voor vrij maken, je moet ermee oefenen en je moet ervaren dat het werkt. Volgens Berthold Gunster werkt het en volgens mij werkt het ook.
Positiever in het leven staan, geen problemen meer zin en sneller tot oplossingen komen. Daar kunnen we toch allemaal beter van worden?
Comments are disabled.